คนคิดบวก!!! ดีจริงหรือ???
ณ เมืองแห่งหนึ่งมีพระราชาองค์หนึ่ง
พระราชามีมหาดเล็กคู่ใจอยู่คนหนึ่ง
มหาดเล็กคนนี้เป็นคนที่มองโลกในแง่ดี คิดบวกสุดๆ
...
......
เมื่อฤดูแล้งมาถึง ชาวนาทำนาไม่ได้เลย
พระราชากลุ้มใจมากจึงถามมหาดเล็กว่า เจ้าคิดยังไง?
มหาดเล็กตอบว่า ดีพะยะค่ะ
พระราชาถามต่อว่า ดียังงัย? (งง)
มหาดเล็กยิ้มและบอกว่า ก็วัว ควายนั้น
มันทำงานกันหนักมาทั้งปี
มันจะได้มีโอกาสพักผ่อนกันบ้างงัย พะยะค่ะ
....
ครั้นมาถึงฤดูฝน มีฝนตกหนักตลอดเวลา
ชาวบ้านเดือดร้อนมาก ไปไหนมาไหนก็ไม่ได้
พระราชาก็เรียกมหาดเล็กคู่ใจมาถามเช่นเคย
คราวนี้เจ้าคิดอย่างไรล่ะ
มหาดเล็กก็ตอบว่า ดีพะยะค่ะ
พระราชาเริ่มเคือง ดียังงัยหา! ไปไหนมาไหนก็ไม่ได้
มหาดเล็กรีบตอบว่า ถือเป็นโอกาสดี
ที่เราจะได้กักเก็บน้ำไว้ใช้ในยามหน้าแล้ง ไงล่ะพะยะค่ะ
....
ต่อมาวันหนึ่ง พระราชานึกสนุกอยากออกไปล่าสัตว์
พระองค์นำดาบคู่กายมาทำความสะอาด
แต่พระราชาพลาดทำดาบหล่นไปตัดนิ้วหัวแม่เท้าขาด
พระราชานึกถึงมหาดเล็กคู่ใจ อยากรู้ว่า
มหาดเล็กจะตอบอย่างไรอีก จึงเรียกมหาดเล็กมาถามเช่นเคย
มหาดเล็กกลับตอบเหมือนเดิมว่า ดีพะยะค่ะ
คราวนี้ พระราชาได้ฟังถึงกับโมโหและตะโกนว่า
อะไรกัน นิ้วหัวแม่เท้าของข้าขาด เจ้ายังจะว่าดีอีก
มหาดเล็กขยับจะตอบ แต่พระราชาโบกมือไม่ฟังเสียแล้ว
และสั่งให้ทหารเอาตัวมหาดเล็กไปขังในทันที
....
วันรุ่งขึ้น พระราชาก็ออกไปล่าสัตว์กับทหารจำนวนหนึ่ง
พระองค์ทรงล่ากวางสีขาวตัวหนึ่ง เข้าไปในป่าลึก
และแล้วเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น
พระราชาและเหล่าทหารเผชิญหน้ากับมนุษย์กินคนจำนวนมาก
ในที่สุดพระราชาและทหารก็ถูกจับและถูกกินวันละคน
จนวันสุดท้ายเหลือพระราชาเพียงพระองค์เดียว
ในขณะที่มนุษย์กินคนกำลังต้มน้ำเพื่อจะกินพระราชา
ก้อเหลือบไปเห็นนิ้วหัวแม่เท้าของพระราชาขาด
หัวหน้าผู้ทำพิธี จึงบอกกับพวกพ้องของตนว่า
คนนี้กินไม่ได้เพราะนิ้วขาด เป็นกาลกิณี ต้องปล่อยไป
พระราชาจึงเป็นคนเดียวที่รอดจากการถูกกิน
และทรงรอนแรมเดินทางกลับมายังพระราชวังจนได้
....
เมื่อพระองค์กลับมาถึงวัง ก้อนึกถึงมหาดเล็กคู่ใจ
จึงสั่งทหารนำตัวมหาดเล็กมาเข้าเฝ้า
ทรงเล่าเรื่องราวให้มหาดเล็กฟัง
และว่าพระองค์รอดมาได้ ก็เพราะนิ้วขาดแท้ๆ
และถามมหาดเล็กว่า อยู่ในคุกเป็นอย่างไรบ้าง?
มหาดเล็กก็ตอบว่า ดีพะยะค่ะ
คราวนี้ พระราชาหัวเราะ และถามต่อว่า
ดียังงัยอีก เจ้าโดนข้าสั่งขังคุกเนี่ยนะดี
มหาดเล็กยิ้มและตอบว่า
หากข้าพระองค์ไม่ติดคุก ก็ต้องติดตามพระองค์ไปทุกที่
และคงไม่แคล้วถูกมนุษย์กินคนจับกินไปแล้วน่ะสิ พะยะค่ะ
ที่มา : หนังสือถอดรหัสแนวคิดเพื่อชีวิตที่มีคุณค่า
ของ รศ.ดร.ชัยณรงค์ วงศ์ธีรทรัพย์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น